Dit onuitsprekelijke geluk lijkt bereikbaar te zijn, als men maar de juiste plaats en de juiste omstandigheden kiest om van een bevoorrecht en sereen moment te genieten. Verankering levert dus geen bijzondere moeilijkheden op voor een Recreant. Het is echter van essentieel belang om enkele voorzorgsmaatregelen en regels in acht te nemen bij het zeilen.
Het woord “ankerplaats” heeft verschillende betekenissen, waarvan er twee tot het maritieme vocabulaire behoren:
- De plaats waar een boot voor anker gaat;
- Ankeren is het immobiliseren van een boot door middel van een anker dat op de zeebodem rust.
In dit eerste artikel concentreren wij ons op de laatste definitie.
Ankeren is een nuttige manoeuvre voor een tijdelijke aanlegplaats. Het is echter ook nuttig wanneer de zeilen of de motor van een boot niet meer werken.
In afdeling 240, gepubliceerd door het ministerie van Ecologische en Solidaire Overgang, worden de veiligheidsvoorschriften vastgesteld die van toepassing zijn op de vaart met pleziervaartuigen op zee met een lengte van minder dan 24 meter. Zo wordt in artikel 2.03.6 bepaald dat de basisveiligheidsuitrusting van een pleziervaartuig ten minste bestaat uit “een aan het vaartuig en het vaargebied aangepaste meertros” (geldig voor vaartuigen met een lichte waterverplaatsing van meer dan 250 kg).
1 – Verankering: enkele definities
- Meeruitrusting: Alle uitrusting die je nodig hebt om je boot te verankeren. Ze bestaan uit verschillende elementen;
- De landvasten : dit omvat het anker, de ketting en het touw. Het touw is de lijn waarmee de meertros van de boot kan worden verlengd zonder dat deze te zwaar wordt. Het touw is licht elastisch, zodat het schokken kan opvangen. Het wordt aan de boot bevestigd bij het bolderpunt, dat zich in de ankerkluis van de boot bevindt.
- De ankerkluis: een uitsparing in de romp van de boot voor de ketting en het touw. Over het algemeen is de ankerkluis zelflozend, dus controleer of de afvoer niet verstopt is door zand of zeewier. Soms heeft de ankerkluis geen directe toegang vanaf het dek, zodat de ketting door het schroefgat naar binnen gaat.
- Ankerlier : een handmatige of elektrische lier met een as, die wordt gebruikt om de tros van de boot omhoog te halen. Uitgerust met een tandwiel (een kroon gevormd door de afdruk van de kettingsteken) en een kop (een blok metaal dat wordt gebruikt om de boegspriet of een tros te manoeuvreren die je met de ankerlier wilt draaien ). Soms is de as van de lierspoel/pinion verticaal geplaatst, in dat geval wordt het apparaat een kaapstander genoemd. Het apparaat is uitgerust met een rem om de afdaling van de meerketting van de boot te regelen, die wordt bediend met een hendel die brinquebale wordt genoemd.
- Orgelau: ring op het anker waaraan de meerketting van de boot is bevestigd.
2 – De verschillende soorten ankers
Er zijn verschillende soorten ankers op de markt voor uw zeilboot of motorboot. Er bestaat echter geen universeel model. Regelmatig voert de gespecialiseerde vakpers tests uit om vergelijkingen te maken. Het kiezen van een anker is dus een kwestie van het beste compromis vinden. Bovendien is het van essentieel belang dat de afmetingen van het anker zijn afgestemd op de grootte en het gewicht van de boot. De aard van de zeebodem bepaalt uiteraard hoe goed het anker houdt. De houdkracht van een anker hangt immers niet af van zijn gewicht, maar van zijn vermogen om in de zeebodem te zinken. Dit verschijnsel kan worden vergeleken met een ploegschaar die de aarde doorboort.
Zodra het anker in de ondergrond is doorgedrongen, mag het niet op zichzelf draaien. Als dat wel het geval is, zal de ankerketting gaan trekken en het risico lopen te “jagen“. Een anker jaagt wanneer de trekkracht van de ankerketting niet horizontaal is ten opzichte van de bodem. Dit is vaak het geval wanneer de lengte van de meertros onvoldoende is.
De meest voorkomende ankermodellen
De meest voorkomende moderne ankers in de botenwereld zijn :
- Plate
- Charrue ou Soc
- A pelle concave
- Grappin
Grijperankers worden voornamelijk gebruikt voor het aanleggen van een bijboot.
Merk op dat het drijvende anker strikt genomen geen anker is. In feite is het een apparaat dat het mogelijk maakt een boot te stabiliseren bij slecht weer.
Hoe kies je het juiste anker?
Geen enkel anker is onfeilbaar. De keuze van het anker is altijd subjectief, gebaseerd op het vaargebied en de vaargewoonten, en zelfs het land of de streek van herkomst van de boot of de schipper. De vorm van het anker helpt ervoor te zorgen dat het goed blijft zitten. Maar bovenal moet het anker aan de boot worden aangepast.
Shipchandlers en stuwadoors bieden veel verschillende modellen aan. Zij zullen u dan ook relevant advies kunnen geven naar gelang van de specifieke kenmerken van elk van hen.
Op een boot zijn er gewoonlijk twee ankerlijnen. Eerst een “zware”, dan een “lichte”.
In het volgende artikel zullen wij de verankeringsmanoeuvre en de verschillende technieken daarvoor bekijken. De juiste plaats kiezen om uw boot voor anker te leggen, een anker maken en controleren of het goed vastzit: dit zijn de punten die aan bod zullen komen.
