In 1990 begon hij, samen met Hans Gastelaars en Gerrie Koen, als havenmeester bij de toenmalige gemeentehaven. Eigenlijk wilde hij op de ambulance rijden, maar daar kwam het niet van. Inmiddels is hij de jachthaven al 30 jaar trouw, een ongelooflijk lange periode. ‘Ik ben honkvast en houd van zekerheid, dat zit nu eenmaal in me. Een andere reden dat ik hier zo lang zit is dat ik altijd met fijne collega’s en leuke gasten heb kunnen werken. Ik heb me altijd goed vermaakt’.
Verandering
Eric begon met veel jong enthousiasme en bravoure als havenmeester. Hij was nieuwsgierig en wilde kennis opzuigen. Dat is altijd gebleven. Als hij terugkijkt naar wie hij toen was en wie hij nu is als persoon vindt hij dat er weinig is veranderd. Hij is nog altijd leergierig, maar ook pragmatisch. ‘Ik ben wie ik ben en zal niet snel veranderen’, zegt hij zelf. De haven en de mensen heeft hij ook zien veranderen. De overgang van de gemeentehaven naar een commerciële haven bracht een andere dynamiek, maar qua werk veranderde er weinig. Eric ziet wel een verschil in mentaliteit tussen de gasten van toen en nu. ‘Mensen zijn mondiger geworden en nemen geen genoegen meer met NEE. Heeft natuurlijk alles te maken met de maatschappij waarin we leven. Die is enorm veranderd in de afgelopen decennia. We leven in een wereld waarin alles kan. Mensen willen alles en vooral snel. Dat was vroeger wel anders. Toen hadden we een grote vaste schare gasten op de haven. De oude garde vierde écht vakantie op de boot en de haven. Waren er constant mee bezig. Nu is de boot voor erbij, ze moeten nog zoveel andere dingen doen’
Generaties
Inmiddels behoort Eric ook tot de ‘oude garde’ en werkt hij samen met veel jonge collega’s. Hij zegt geen last te hebben van de generatiekloof, maar ook hier ziet hij een verschil in mentaliteit. ‘Ik heb geen makkelijke jeugd gehad, heb altijd hard moeten werken om iets te krijgen. Ik ben het type van niet lullen, maar poetsen. Soms heb ik wel moeite met de gemakzucht van de huidige generatie. Dan denk ik; kom op gasten, wees proactief en minder afwachtend. Niets komt je aanwaaien, je moet er wel wat voor doen. Maar nu klink ik als die twee oude mannen van de Muppet Show .. haha. Ik vind het echt leuk werken met die jonge gasten, ze houden je scherp’.
Gasten helpen
Als je Eric vraagt naar zijn hoogtepunten, kan hij deze niet snel benoemen. Het krijgt veel voldoening van het contact met de gasten en dat hij hen kan helpen. ‘Onlangs was er een gast met een camper die zijn sleutel kwijt was. Hij kreeg de deur niet meer open en de mensen van de ANWB wilden zijn deur forceren. Ik ben toen bijgesprongen en heb met een trucje de deur geopend zonder deze te beschadigen. De gast was enorm opgelucht en de ANWB gaf me een compliment. Dat zijn de momenten waar ik van geniet. Het helpen van mensen en de waardering die je daarvoor krijgt’.
Maar Eric kende ook een aantal dieptepunten. ‘Een jaar of twintig geleden hadden we een stel uit Luxemburg op de haven. Ze bezochten de haven als passant met hun vijfjarige kind, hun énige kind. Op een bepaald moment zijn ze het kind uit het oog verloren en is hij in het water gevallen. Niemand had iets in de gaten. Het kind verdronk en werd 30 minuten later gevonden door brandweerlieden en uit het water gehaald. Dat doet wel iets met je’.
Toekomst
Na dertig jaar is Eric een bekend en vertrouwd gezicht op de haven. Ligplaatshouders van het eerste uur die nu weer terugkomen herkennen hem nog steeds. Zelfs als ze twintig jaar weg zijn geweest. ‘Dat vind ik écht leuk en bijzonder. Ik hoop wel dat ze me om de goede dingen herinneren haha.
Ik zou de veertig jaar hier op de jachthaven vol kunnen maken, dan ben ik 66 jaar. Echter, mijn ambitie is op mijn 62e te stoppen. Ik werk al vanaf mijn 18e, bijna veertig jaar. Twee jaar geleden overleed mijn zus op vijftigjarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Dan besef je weer hoe betrekkelijk het leven kan zijn. Ik wil daarom nog genoeg tijd overhouden om te genieten van vrije tijd, mijn vrouw en zoon en de mooie plekken die we op deze aardbol hebben. Dat zijn voor mij de belangrijkste dingen in het leven’.